Öykü'den son haberler

Öykü'nün son hallerini bir yazıda toparlayıp kaldığımız yerden devam edeyim istedim.

İşte son zamanların Öyküsü

1. Okuluna alıştı :)
2. Okuldaki arkadaşlarının huyunu suyunu aldı, iyisiyle kötüsüyle :))) görmediğimiz hareket ve davranışları görüyoruz kendisinden, bazen çok komik olabiliyor. Evde sürekli bir öğretmen modunda geziyor. Artık yemeğe tren olup gidiyoruz. :)
3. Tuvalette iken artık beni istemiyor, dışarıda beklememi istiyor..
4. İnatçılık ve ağlama konusunda tavan yapmış durumda.  Ne kadar sürecek bu durum bilemiyorum ama bir an önce bitmesini istiyorum. Çünkü bazen nasıl davranacağımızı şaşırıyoruz.
5. Sürekli taklit halinde, benim ya da babasının söylediklerini bebeklerine uyarlıyor :)  Bazen anne oluyor, bazen abla, çoğunlukla da öğretmen :)) Bizler de öğrencileri :)
6. En orta yerden birden bire " annecim seni çok seviyorum" demeleri....
7. Babası işe giderken "arkadaşlarına selam söyle tamam mı" demeleri...
8. Akşam işten dönüşte yemediği halde ne istersin sorusuna "çubuk kraker, balık kraker" demeleri
......
Minik prensesim sen nasıl olursan ol sağlığın yerinde olsun yeter. Bu dönemin huyları, sıkıntıları geçicidir biliyorum. Sen mutlu ol.. Seni çoook seviyoruz evimizin neşesi...

Darıca Hayanat Bahçesi

Öykü'nün gidip görmeği çok istediği bir yerdi hayvanat bahçesi. Tabi biz de onu götürmeyi istiyorduk ama yaşından ötürü biraz daha anlayacağı zamana gelmesini bekledik. İyi de yapmışız. Geçtiğimiz kurban bayramı tatilini fırsat bilip, havanın şansımıza bizim tarafımızda olmasını da kaçırmayıp gittik Darıca'ya. Öykü'nün deyimiyle koocaman bir yer...

Daha bir çok....

Biz keyifle gezdik, gitmeyenlere tavsiye edilir.

Öykü'nün saçlarını kestirdik

Öykücüğün saçlarını ilk defa kestirdik.Yani bebeklik saçlarına bye bye dedik. 3 sene boyunca hiç ellemedik uzattık. Taranması iyice zorlaştığı için hiç kıyamasam da kestirmek zorunda kaldım.
Kendisi pek hevesli  pek mutluydu. Hanımefendi kuaför koltuğuna oturdu :))
Aslında o değil ben heyecanlıydım saçları kesilirken. Kendimi zor tuttum ağlayacaktım nerdeyse. Tabi ki sarı lülelerimizi o ilk saçlarımızı aldık ve saklıyoruz :)

İşte kuaför koltuğundaki Öykü :))

Ben hala Öykü abla oldu :)

 Berenimiz de aramıza katıldı. Beni hala yaptı. Çok heyecanlı , çok değişik bir duyguymuş.

Sağlıklı, mutlu, huzurlu başarılı bir ömrün olsun halasının kuzusu :)

Okula başlama sürecimiz

Okula başladı minik prensesim. Mektebim Okulları Cambridge Complete Solution School   Beykent kampüsündeyiz. Artık oyun grubu değil. Yarım gün gidiyoruz şimdilik. Tam olmasa da alıştık sayılır.
1 haftalık oryantasyon sürecinden sonra  bir  kaç gün  yine birlikte gittik, sınıfta hep beraberdik.. Beni yanından ayırmadı, kapının dışında bile beklememe izin vermedi. Ben de ağlaya ağlaya alışır diyenlerden olmadığım için, severek, mutlu bir şekilde gitsin, okulun anneden ayrılma yeri değil de eğlenceli, aktivitelerin yapıldığı, oyunların oynandığı bir yer olarak aklında yer etmesini istediğim için , biraz da kıyamadım sanırım :) yanında bu kadar uzun süre içeriye girdim.Baktık olmayacak, beni bırakmayacak, benim de işe gitmem gerek artık, biz de anneannesiyle gönderme kararı aldık.
Bugün 3. haftanın sonundayız ve Öykü içerde, anneanne dışarda olarak haftayı kapatıyoruz 1 haftadır bu şekilde gidiyoruz. Büyük bir gelişme bizim için, Öykü için.  Haftaya inşallah el sallayarak, güle oynaya okuluna gidecek kızım.

Ben de tabi onu minik minik hediyelerle ödüllendiriyorum bu süreçte. Anneannenin dışarda durduğu her gün için bir minik hediye. Her sabah, akşam alacağı hediyeyi merak ederek gidiyor okuluna :)

Tabi ki bu hediye faslı bitecek bir gün :)) Mesela önümüzdeki hafta hediyeyi ben bekleyeceğim ondan. Artık hediye verme sırası sende diyeceğim. .Benim için sürpriz resimler, boyamalar yap diyeceğim.

Öykü 3 yaşında

 

İYİ Kİ DOĞDUN MİNİĞİM.

 

 

Çoook uzun süre geçti yazmayalı ama bir yerden başlamak gerek değil mi? Bu da minik kuzumun 3 yaş doğum günü olsun. Evet evet 3 yaşını doldurdu minik prensesim. Tam istediğim, tam istediği gibi bir doğum günü partisi organize ettik. Bu sefer evde değil, dışarıda bir mekan seçtik. Hem çocuklara uygun hem büyüklere.Her şey, herkes çok güzeldi. En önemlisi Öykü ve arkadaşları, hepsinin keyfi yerindeydi.
En sevdiği renk hala mor. Değişmedi. Pastasını da mor istedi.Pastası için Özel Pastama gittik. Sağ olsun Yasemin hanım, Öykü'nün tüm isteklerini yerine getirip, cicili bicili, mor, üzerinde kız figürü olan, şekerli, dondurmalı harika bir pasta ortaya çıkarmış. Lezzeti de cabası tabi.
Haydi hep beraber doğum günümüze gidelim :)

Bu arada şu son fotoğrafa bayılıyorum.İnci gibi dizilmiş minikler :)))


Prensesim, güzel kızım yüzün hep gülsün. Şansın bol, bahtın açık olsun. Ömrün boyunca hep güzelliklerle karşılaş, kimseler seni üzmesin. Herşeyden önce sağlık tabi.
SENİ ÇOK SEVİYORUZ GÜZEL YÜZLÜ KIZIM.

Gezelim eğlenelim kankamızı görelim

En sevdiğimiz arkadaşımız kankamız İlkim Su. Hiç bir çocukla bu kadar iyi anlaşmıyor. Paylaşma desen herşeyi İlkim Su ile paylaşıyor, beraber oyun oynuyorlar.Tü tü tü maşallah diyeyim fıstıklarıma.

Yeniden Gymboree

Öykücük gittiği oyun grubuna alışamayınca ve beni hiç bırakmayınca biz de daha küçük olduğunu düşünerek zorlamadık ve biraz ara verdikten sonra tekrar hafta sonları Gymboree'ye katılmaya başladık. Bu sefer 2 saat. Hem resim hem oyun dersi. Öykücük hiç unutamadığı dilinden düşürmediği Sumru öğretmenine kavuştu. Şimdi bir de Elif öğretmenimiz var. Öncelikle onlara teşekkür ederim. Kızım sizleri ve Gymboreeyi çok seviyor :)
İşte ispatı :)

Elif öğretmenimmmm, Elif öğretmeniiimmmmm diye bağırışını duymanız gerek :))))

Bu arada not alayım ben, kelimeleri teker teker düzeltmeye de başladı fıstığım.
Dotames düzeldi domates oldu bile
Porkatal düzeldi portakal oldu bile :)
Daha bunlar gibi niceleri, aklıma şimdi gelmiyor, geldikçe yazacağım.....

Şenlikli, etkinlikli 23 Nisan

Öncelikle tüm çocukların ve benim miniğimin 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı kutlu olsun. Biraz geç oldu ama oldu işte :))))

Tabiki onun günü, tabiki ona göre aktiviteler yaptık.
Sabah kalktık, çok mutluyuz, çocuk bayramı diye diye hevesle evden çıktık, şenliklere katılacağız çok eğleneceğiz,Türk bayrağımızı sallayacağız, heyecanlıyız....
Evimize yakın bir anaokulunun düzenlediği şenliğe katıldık.
Bayrağımızla poz verdik

Palyaço ablalarla konuştuk, onlarla kocaman  maket evi boyadık.  Kum boyama yaptık. Pamuk şeker sırasına girdik, sıramız gelince pamuk şekerimizi aldık afiyetle yedik.Açık havada  koşturduk, dans ettik, eğlendik.

Çocuk bayramını bu sene anladık :))) Seneye de daha bir tadıntıkdan yenmez olur artık.Nice nice nice 23 Nisanlara.....

Öykü'nün Ö'sü

Son zamanlarda ev içi aktivitelerimiz sanki biraz daha arttı, daha eğlenir , daha çok zevk alır olduk. Sarı şeker Öykücük artık Öykü'nün ÖÖÖ'sünü yapabiliyor. Hem hamura hem de kalemle kağıda. Her yaptığı işe imzasını atıyor :)

 

Bu yazar, çizer, boyar kızımız kalem ve kağıtla uğraşmayı pek bi seviyor.

 Sulu boya bile yapsa o kağıda imzasını atmadan olmaz.

Arada bir ortadan kaybolup kendisini bulmamızı ister, hadi bulun bakalım Öykü nerdeeee:)

      

Biraz eğlence gerek, hoplamak zıplamak gerek, hiç tükenmek bilmeyen enerjiyi azaltmak gerek :)

 

  

Sonra biraz oksijen gerek

Tekrar enerji gerek, vitamin gerek :)) Vitamin depomuz ev yapımı elma ve havuç suyu

 

 

 Biraz sakinlemek gerek :) Bunun için kartlardaki nesneleri eşleştirmek gerek, puzzle yapmak gerek :)

Arkadaşlarla organizasyonlara katılmak gerek,

İYİ Kİ DOĞDUN İLKİM SU

İşte bizim günlerimiz böyle geçiyor. Şimdilerde ise havaların ısınmasını dört gözle bekliyoruz. Rahat rahat açık havanın tadını çıkarmak için.