21 Aylık Öykü

Öykütoşumuz 21 aylık oldu. Artık o minik ağzından kelimeler değil cümleler dökülmeye başladı. İstediği ne varsa biraz biraz ifade etmeye başladı.Ne dersek çok güzel anlıyor ama işine geleni uyguluyor, işine gelmeyen umrunda bile olmuyor :)

Bazen kendi dilinde yani Öyküce bıdı bıdı konuştuğunda ne demek istediğini anlamıyoruz ve işte ozaman ayvayı yiyoruz :)) çünkü anlamadığımız için sinirleniyor :) Ama her geçen gün daha güzel konuşuyor ve bize şaşırtıcı cümleler kuruyor. Mesela "Anne içim yandı" gel de şaşırma, yani Öykü susamış :)) Mesela "başım ağrıdı, yatıyım"duymuş biryerden. Artık kimde ne duyarsa anında o minik ağzından çıkıyor.
Daha anlamlı oyunlar oynuyor, beraber oynamanın daha çok tadına varıyoruz.Daha çok eğleniyoruz.
Güzel havaların keyfini çıkarıyoruz.
Şekere, çikolataya, tatlıya, tuzluya kısacası abur cubura karşıyımdır. Bu zamana kadar  yedirmedim. Ne kadar geç tadlarını bilirse o kadar iyi diye düşünüyorum.Ailemiz ve çevremizdeki sevdiklerimiz bu hassasiyetimi bildikleri için asla Öykü'ye böyle bir teklifte bulunmuyorlar. Öykü'ye de anlatıyorum, bunu yemeni istemiyorum, zararlı diye.

Geçen hafta sonu ilk defa dondurmanın tadına baktı Öykücük, sütlüsünden, mini minnacık bir top. En hafif ve en masum yaz tatlısı :) Önce soğukluğunu yadırgadı, sonra tadını alınca...Dondurma hem soğukmuş hem çok güzelmiş :)