Evimizde şenlik var

Kızımın okul arkadaşları ve anneleri geldi evimize geçen haftalarda. Her ay toplanıyoruz biz böyle, Ocak ayında sıra bizdeydi.

Başrolde 9 minik kahraman.

Kızlar soldan sağa Serra, Ece, Öykü, Masal, Beren, Ada. 

Erkekler soldan sağa Yusuf, Kuzey,Erhan 

 

 

Ve yardımcı oyuncular anneler :) 

Resmen evde şenlik vardı. Diledikleri gibi oynadı kuzular, anneler tarafında da sohbet koyuydu. Yenildi, içildi, bol bol kahkahalar atıldı..

Öykü'nün ilk karnesi

Okul başladı, alışamadık, alıştık derken hoop bir baktık 24Ocak2014 Öykü ilk karnesini aldı bile :)Hepimize hayırlı olsun. Hayat maratonu başladı bile minik kızımın.

Günler önceden karne alacağı tatile gireceğini söyledik. Nasıl bir şey olduğunu bilmediği için, biraz meraklı biraz heyecanlıydı. Her gün defalarca sordu "karne ne demek anne, bir daha anlatır mısın" diye.

Ve gün geldi, minikler sabah okula gitti anneler karnelerin verileceği saat 11:30 da davet edildi.
Okulun en minik sınıfı Öykü ve arkadaşları. Minikleri bir görseniz hepsi birbirinden tatlı. Birbirlerine bir bağlanmışlar sanırsınız 40 yıllık arkadaşlar.
Öğretmenimiz süslemiş karnemizi, ellerine sağlık..

Nurşen Öğretmenimizden aldık karnemizi :)

 

Nuray Öğretmenimiz ile

 

Yıldız sınıfının minikleri hepiniz için dilerim hayatınız mutluluklarla dolu olsun. Allah başarılarınızı daim etsin bizlere göstersin. Hepinizi kutluyorum.

Karne sonrası Öykü ne mi yaptı? Karnesini gösterdiği herkesten harçlık topladı. Kızlardan hediye alacakmış, erkeklerden harçlık. Kimden öğrendiyse artık:))

Öykü'den son haberler

Öykü'nün son hallerini bir yazıda toparlayıp kaldığımız yerden devam edeyim istedim.

İşte son zamanların Öyküsü

1. Okuluna alıştı :)
2. Okuldaki arkadaşlarının huyunu suyunu aldı, iyisiyle kötüsüyle :))) görmediğimiz hareket ve davranışları görüyoruz kendisinden, bazen çok komik olabiliyor. Evde sürekli bir öğretmen modunda geziyor. Artık yemeğe tren olup gidiyoruz. :)
3. Tuvalette iken artık beni istemiyor, dışarıda beklememi istiyor..
4. İnatçılık ve ağlama konusunda tavan yapmış durumda.  Ne kadar sürecek bu durum bilemiyorum ama bir an önce bitmesini istiyorum. Çünkü bazen nasıl davranacağımızı şaşırıyoruz.
5. Sürekli taklit halinde, benim ya da babasının söylediklerini bebeklerine uyarlıyor :)  Bazen anne oluyor, bazen abla, çoğunlukla da öğretmen :)) Bizler de öğrencileri :)
6. En orta yerden birden bire " annecim seni çok seviyorum" demeleri....
7. Babası işe giderken "arkadaşlarına selam söyle tamam mı" demeleri...
8. Akşam işten dönüşte yemediği halde ne istersin sorusuna "çubuk kraker, balık kraker" demeleri
......
Minik prensesim sen nasıl olursan ol sağlığın yerinde olsun yeter. Bu dönemin huyları, sıkıntıları geçicidir biliyorum. Sen mutlu ol.. Seni çoook seviyoruz evimizin neşesi...

Darıca Hayanat Bahçesi

Öykü'nün gidip görmeği çok istediği bir yerdi hayvanat bahçesi. Tabi biz de onu götürmeyi istiyorduk ama yaşından ötürü biraz daha anlayacağı zamana gelmesini bekledik. İyi de yapmışız. Geçtiğimiz kurban bayramı tatilini fırsat bilip, havanın şansımıza bizim tarafımızda olmasını da kaçırmayıp gittik Darıca'ya. Öykü'nün deyimiyle koocaman bir yer...

Daha bir çok....

Biz keyifle gezdik, gitmeyenlere tavsiye edilir.

Öykü'nün saçlarını kestirdik

Öykücüğün saçlarını ilk defa kestirdik.Yani bebeklik saçlarına bye bye dedik. 3 sene boyunca hiç ellemedik uzattık. Taranması iyice zorlaştığı için hiç kıyamasam da kestirmek zorunda kaldım.
Kendisi pek hevesli  pek mutluydu. Hanımefendi kuaför koltuğuna oturdu :))
Aslında o değil ben heyecanlıydım saçları kesilirken. Kendimi zor tuttum ağlayacaktım nerdeyse. Tabi ki sarı lülelerimizi o ilk saçlarımızı aldık ve saklıyoruz :)

İşte kuaför koltuğundaki Öykü :))

Ben hala Öykü abla oldu :)

 Berenimiz de aramıza katıldı. Beni hala yaptı. Çok heyecanlı , çok değişik bir duyguymuş.

Sağlıklı, mutlu, huzurlu başarılı bir ömrün olsun halasının kuzusu :)

Okula başlama sürecimiz

Okula başladı minik prensesim. Mektebim Okulları Cambridge Complete Solution School   Beykent kampüsündeyiz. Artık oyun grubu değil. Yarım gün gidiyoruz şimdilik. Tam olmasa da alıştık sayılır.
1 haftalık oryantasyon sürecinden sonra  bir  kaç gün  yine birlikte gittik, sınıfta hep beraberdik.. Beni yanından ayırmadı, kapının dışında bile beklememe izin vermedi. Ben de ağlaya ağlaya alışır diyenlerden olmadığım için, severek, mutlu bir şekilde gitsin, okulun anneden ayrılma yeri değil de eğlenceli, aktivitelerin yapıldığı, oyunların oynandığı bir yer olarak aklında yer etmesini istediğim için , biraz da kıyamadım sanırım :) yanında bu kadar uzun süre içeriye girdim.Baktık olmayacak, beni bırakmayacak, benim de işe gitmem gerek artık, biz de anneannesiyle gönderme kararı aldık.
Bugün 3. haftanın sonundayız ve Öykü içerde, anneanne dışarda olarak haftayı kapatıyoruz 1 haftadır bu şekilde gidiyoruz. Büyük bir gelişme bizim için, Öykü için.  Haftaya inşallah el sallayarak, güle oynaya okuluna gidecek kızım.

Ben de tabi onu minik minik hediyelerle ödüllendiriyorum bu süreçte. Anneannenin dışarda durduğu her gün için bir minik hediye. Her sabah, akşam alacağı hediyeyi merak ederek gidiyor okuluna :)

Tabi ki bu hediye faslı bitecek bir gün :)) Mesela önümüzdeki hafta hediyeyi ben bekleyeceğim ondan. Artık hediye verme sırası sende diyeceğim. .Benim için sürpriz resimler, boyamalar yap diyeceğim.